"Obudził mnie głośny huk. Rytmicznie przybierał na sile, aż przeszedł w metaliczny łoskot. Półprzytomny spojrzałem na zegarek: trzecia nad ranem. Mnisi rozpoczęli ceremonię instrumentów, czyli za 15 minut muszę być gotowy do wyjścia…" Choć - planując podróż dookoła świata - przeszło mi to przez myśl i trochę o tym czytałem, finalnie nie zaplanowałem pobytu w świątyni. Zarzuciłem temat i leżał sobie odłogiem... Gdy jednak zbierałem się do wyjazdu z Japonii i zaczynałem rozglądać się za noclegami w Korei Południowej, przypadkiem trafiłem na wzmiankę o Templestay Week - akurat w tym czasie odbywała się akcja promująca odwiedziny i krótkie pobyty w koreańskich świątyniach. Za jedną piątą regularnej ceny można przez chwilę żyć jak buddyjski mnich - ze wszystkimi tego plusami i minusami. Potraktowałem to jako to znak: cena świetna (równa noclegowi w seulskim hostelu), doświadczenie (mam nadzieję) niezapomniane i wreszcie coś całkowicie nowego - rezerwuję! DZIEŃ 1 Pociąg szybkiej koreańskiej kolei zostawia mnie na pustym peronie 200 kilometrów od Seulu. Dalej jadę niewielki, lokalnym autobusem, który podwozi mnie do schludnego parku u podnóży góry Hwangaksan - na jej zboczu kryje się bajkowa świątynia Jikjisa. To bardzo ważny ośrodek koreańskiego buddyzmu - założona w 418 roku, dotkliwie zniszczona podczas japońskiej inwazji na Koreę i odbudowana na początku XVII wieku, jest dziś odwiedzana przez tłumy Koreańczyków. Od świątynnej bramy, pomalowanej w sceny z życia Buddy, dzieli mnie przyjemny (choć trochę męczący) 15-minutowy spacer - czerwieniejące, jesienne drzewa wynagradzają jednak cały wysiłek. - Witam w Jikjisa! Proszę, wejdź - wita mnie wesoła Hally, która odpowiada w świątyni za program Templestay. Podpisuję się na liście, dostaję broszurę informacyjną i wyblakły, pomarańczowy strój mnicha-adepta. - Chodźmy, pokażę ci twój pokój. Możesz teraz chwilę odpocząć. Później oprowadzę cię po świątyni, a po południu zjemy obiad. Pamiętaj proszę, żeby na terenie świątyni nosić ten strój, a mnichów pozdrawiać ukłonem. O, w ten sposób, z rękoma przy klatce piersiowej - próbuję, co niezwykle bawi Hally. - Nie aż tak nisko! Półukłon wystarczy - poucza mnie uroczym, łamanym angielskim. Mój i trzy inne pokoje mieszczą się w schludnym, drewnianym pawilonie. Który stoi przy głównym i najważniejszym dziedzińcu klasztoru. Najważniejsza i najstarsza świątynia kompleksu - niemal przed moimi drzwiami. To tu mnisi oddają 108 pokłonów. Mój pokój mieści się w niewielkim pawilonie na głównym dziedzińcu świątyni - przez papierowe, przesuwane drzwi widzę kolorowe drzewa, główny ołtarz i dwa zabytkowe obeliski, o których - jak się później dowiaduję - Koreańczycy uczą się na lekcjach historii. Według planu dnia jest teraz czas na zapoznanie się z innymi członkami programu, ale jestem w świątynia sam, więc zakładam swój nowy strój - szerokie spodnie i luźną koszulę - i idę na krótki spacer. Okolica jest naprawdę przepiękna! Jikjisa jest niezwykle popularna wśród Koreańczyków, którzy naprawdę licznie ją odwiedzają (i dla których byłem nie lada rozrywką). Chwilę przed 17:00 Hally zabiera mnie na stołówkę, gdzie mam pół godziny na obiad - to będzie ostatni posiłek tego dnia. Mnisi jedzą go razem z nami, jednak w innej części pomieszczenia, więc nie mogę ich poobserwować. Wegański posiłek składa się z ryżu, tofu i kilku rodzajów kimchi, czyli koreańskich pikli i kiszonek. Dostaję też prostą, lekką zupę, w zasadzie bulion warzywno-grzybowy. Do tego mnóstwo świeżej kolendry (z korzonkami), która ma oczyszczać krew i czarkę bardzo słabej herbaty. Przezornie zjadam podwójną porcję ryżu i idę z Hally przed niewielką wiatę niedaleko budynku stołówki, gdzie mnisi zaczęli już ceremonię instrumentów - odbywa się ona dwa razy dziennie i jutro brutalnie obudzi mnie o 03:00 nad ranem. Pod strzelistym dachem z ciemnej dachówki wiszą wielki bęben, metalowy gong i duża, drewniana ryba. - Mnich uderza kolejno we wszystkie instrumenty, zaczynając od bębna. Odgłos niesie się po całej dolinie i symbolizuje modlitwę za dusze naszych przodków oraz cierpiących zwierząt - tłumaczy mi Hally szeptem, a ja mam nieodparte wrażenie, że dowiedziałbym się dużo więcej, gdyby nie ta nieszczęsna bariera językowa. Co za pech! Po niespełna pół godzinie mnisi oddalają się szybkim krokiem w stronę głównego ołtarza, gdzie - jak co dzień o tej porze - oddadzą 108 pokłonów przed posągiem buddy, w trakcie których będą niskim głosem intonować tekst ze świętych, buddyjskich ksiąg. Rytmiczność i energiczność modlitwy (pełny pokłon zaczyna się stojąc, później się klęka, opiera łokcie na podłodze, następnie dotyka się czołem ziemi i unosi się dłonie na wysokość uszu) ma ułatwić oczyszczenie umysłu, odgonienie złych myśli i skupienie uwagi. Jako turysta i żółtodziób jestem zwolniony z tej części dnia. - Połóż się już spać, czeka cię bardzo wczesna pobudka! - macha mi na do widzenia Hally i dołącza do mnichów. Bardzo chętnie, myślę sobie, ale jest dopiero 18:00 i nie wiem, jak miałbym zasnąć. Gdy jednak wracam do pokoju, typowa dla Korei podgrzewana podłoga robi swoje - mój cienki materac, który leży bezpośrednio na niej, jest przyjemnie ciepły, więc odpływam w okamgnieniu. DZIEŃ 2 Gdy w półśnie udaje mi się wreszcie założyć luźne i szerokie spodnie, słyszę przed drzwiami kroki. Zrywam się i wychodzę w ciemną, zimną noc. Kieruję się w stronę światła, które sączy się z głównego ołtarza. Zostawiam buty na zewnątrz i przez niewielkie drzwi wchodzę chłodnego pomieszczenia, które pachnie kadzidłami i starym drewnem. Światło świec odbija się od posągów i zdobień, więc w całym pomieszczeniu migoczą złote refleksy. Hally przygotowała mi matę, na którą bezgłośnie wskazuje, gdy tylko pojawiam się w świątyni. Zajmuję swoje miejsce i wsłuchując się w gardłowy śpiew mnichów, pokracznie próbuję naśladować Hally i powtarzać ruchy pełnego pokłonu. Choć nie mam pojęcia, o czym jest intonacja (przyznaję się, nie przeczytałem broszury), jej rytmiczność pozwala mi skupić się na własnych myślach - w dość osobliwym stanie, w lekkim półśnie, z obolałymi kolanami i skostniałymi dłońmi, myślę nad wszystkim, co doprowadziło mnie w to miejsce. Ciężko mi i zimno, ale w gruncie rzeczy przyjemnie: odpływam spokojnie w głębokiej refleksji, a zapach kadzideł i gardłowy śpiew mnichów wibrują mi w głowie. Gdy godzinę później ceremonia dobiega końca, Hally prowadzi mnie do małej świątynki opartej o ścianę lasu - czas na poranną medytację. W słabym świetle latarki idziemy szybko po wysokich, kamiennych stopniach, pokrytych równo mokrymi liśćmi. Mam szczęście, bo jestem jedynym gościem nocującym w klasztorze, więc zamiast normalnej, grupowej medytacji, ląduję na prywatnej lekcji u jednego z mnichów. Siedzimy na przeciwko siebie w małym, ciemnym wnętrzu - ja po turecku, on w pozycji lotosu - a wokół tlą się kadzidła i migoczą płomienie świec. Słucham o buddyzmie, medytacji i dyscyplinie umysłu, a w duszy nie mogę przestać się uśmiechać - czy to nie jest cudowne? Dla takich chwil warto jechać na drugi koniec świata, warto rzucać pracę, wywracać życie do góry nogami i zapuszczać się głęboko na koreańską prowincję. Dochodzi 06:00 i mam teraz czas na odpoczynek przed śniadaniem. W moim przypadku oznacza to jedno - głęboki sen. W tej niewielkiej świątynce na obrzeżach kompleksu odbyła się moja prywatna lekcja medytacji. Dla koreańskich świątyń buddyjskich typowe są bardzo kolorowe i misterne zdobienia. Po śniadaniu - które od obiadu różni się tym, że ryż podano w formie ciepłego kleiku - czeka mnie jeszcze jeden element programu: medytacja podczas spaceru. Medytacja nie jest zależna od czynności, którą się wykonuje, a buddyści starają się ją uprawiać możliwie najczęściej - to ich podstawowe narzędzie oczyszczania umysłu. Idę więc z jednym z mnichów stromą dróżką w stronę szczytu Hwangaksan i w ciszy podziwiam piękną przyrodę. Koreańska jesień, podobnie jak japońska, jest niezwykle malownicza. A może to po prostu jesień w górach? Otaczające nas szczyty przykryte są chmurami, przez które delikatnie przebija się słońce. Wokół słychać śpiew ptaków i szum wody. Jest cicho i przyjemnie, a po kilkunastu minutach czuję się wypoczęty tak, ja gdybym spędził tu co najmniej tydzień. Po 40 minutach docieramy do małej świątynki schowanej w lesie, gdzie jej opiekunka - mniszka z Birmy - częstuje nas zieloną herbatą i świeżym ciastem ryżowym. Nie rozumiemy się nawzajem zupełnie, ale uniwersalne gesty i mnóstwo uśmiechu wystarczą. Na pożegnanie dostaję małą, zieloną czarkę do herbaty, której glazura zdążyła się już pokryć pajęczyną pęknięć oraz głęboki ukłon, gest szacunku i znak pokoju. Odwzajemniam go najlepiej jak potrafię, macham z uśmiechem na do widzenia i dołączam do mnicha na ścieżce prowadzącej w dół. Jestem kompletnie zachwycony i w tym stanie wesołego oczarowania dopakowuję później swój bagaż i żegnam się z Hally, dziękując jej za gościnę. Już teraz wiem, że to będzie jedno z najfajniejszych wspomnień mojej podróży... Moje niecodzienne pamiątki: buddyjski "różaniec" (żeby nie zgubić rachuby przy 108 pokłonach) i tradycyjna czarka do herbaty. INFORMACJE PRAKTYCZNE JAK I KIEDY JECHAĆ: Z Polski do Seulu lata bezpośrednio LOT. Największe europejskie linie lotnicze oferują połączenia z przesiadką. W zależności od wybranej świątyni, dotrzesz do niej dobrze rozwiniętą siecią kolejową lub autobusową (jedna i druga na wysokim poziomie, TU znajdziesz więcej informacji). Świątynie zapewniają szczegóły dojazdu. Klimat Korei Południowej jest przyjemny wiosną i jesienią. Lato jest parne (i deszczowe), zima - zimna, zwłaszcza w północnej części kraju. TEMPLESTAY: O pobycie w koreańskiej świątyni przeczytasz na - na stronie dostępne są informacje praktyczne, a także lista dostępnych świątyń (dość długa). Programy są z reguły oddzielne dla obcokrajowców i Koreańczyków, zdarzają się jednak mieszane. Cena za 2 dni i 1 noc (w tym 3 posiłki) to 5000 KRW (ok. 170 zł). Programy różnią się w zależności od świątyń: są mniej ub bardziej rozbudowane, czasem dość restrykcyjne, a czasem liberalne. Warto śledzić aktualności na stronie, bo rezerwując pobyt w czasie Templestay Week zapłacisz tylko 1/5 regularnej ceny. Jedzenie oczywiście bezmięsne, a jeśli zdecydujesz się wybrać świątynię w górach, warto wziąć wygodne buty.

Schwytanie takiego zwierzęcia to w Korei Północnej prawdziwa uczta. Nawet wąż może być wielkim przysmakiem – opisała aktywistka. Zdaniem Park Yeon-mi, dzieci nie bały się zwłok. Podkreśliła, że tego typu widoki to codzienność w państwie Kim Dzong Una. Dodała również, że wiele dzieci zapadało na śmiertelne choroby od

Nadejście świąt w Korei już w listopadzie zwiastują bogato przyozdobione ulice i witryny sklepowe. Choć tradycja celebrowania świąt jest w Korei czymś stosunkowo nowym, przyjęła się bardzo dobrze. W tym czasie w koreańskich domach również można dostrzec pięknie przyozdobione choinki, bliscy wręczają sobie prezenty i kolędują. W Korei 48 proc. mieszkańców to protestanci, 24 proc. - bezwyznaniowi i 18 proc. buddyści. "W Korei święta nie są tak wyjątkowe jak w innych zakątkach świata. Stosunkowo od niedawno celebrujemy ten czas, dlatego też nie trwają one u nas kilku dni. Zwykle są to spotkania w gronie najbliższych przyjaciół i rodziny podczas uroczystych kolacji w restauracjach" - wyjaśnia Mika, mieszkanka Seulu. Oczywiście wręczamy sobie prezenty, kartki świąteczne. Mamy również choinki, które dekorujemy. Już w listopadzie w sklepach pojawiają sie świąteczne drzewka i ozdoby choinkowe" - dodaje Mika. Tego dnia restauracje pękają w szwach, organizowane są również specjalne pokazy i uroczystości w miejskich parkach. Na koreańskich stołach trudno dopatrzeć się potraw zarezerwowanych jedynie na święta, zwykle jest to wołowina z grilla, sałatki, ale nie brakuje również dań tradycyjnej kuchni koreańskiej - jak noodle, zupy i kimchi - składającego się z fermentowanych lub kiszonych warzyw, głównie kapusty oraz papryczek chili. Podobnie jak obchodzenie świąt, w Korei przyjęła się również tradycja fetowania Sylwestra. Warto wspomnieć, że w Korei tradycyjnie Nowy Rok obchodzi się pod koniec stycznia lub na początku lutego i nazywany jest on Nowym Rokiem Księżycowym. Jest to jedno z najważniejszych świąt dla Koreańczyków. Na kilka dni zatłoczone ulice Korei pustoszeją, bo Nowy Rok w Korei to czas podróż i odwiedzin swojej dawno niewidzianej rodziny. "W Korei obchodzimy Sylwestra, tej nocy również strzelają fajerwerki, pijemy lampkę szampana. Jednak dla nas nowy rok obchodzony jest tradycyjnie na przełomie stycznia i lutego, w zależności od tego jak wypada Nowy Rok Księżycowy. Jest to dla nas najważniejsze święto" - tłumaczy Mika. I tu, w przeciwieństwie do świąt Bożego Narodzenia, Koreańczycy przygotowują potrawy, których nie może zabraknąć na noworocznym stole. Do tradycji należy spożycie zupy tteokguk. "To zupa z dodatkiem małych ryżowych ciasteczek pokrojonych na cienkie plasterki" - wyjaśnia Mika. Koreańczycy wierzą, że ta zupa przynosi szczęście i pomyślność na nadchodzący rok. Na stole nie może zabraknąć również japchae - noodle przyrządzane na bazie makaronu robionego ze skrobi ze słodkich ziemniaków, smażone na oleju sezamowym z dodatkiem warzyw i wołowiny. Ta potrawa z kolei ma zapewnić długie życie - tak długie jak pozwijane wstążki makaronu.

1. Иգ беդотаኃюхи
2. Θյе βሶծըւоթኞւ
   1. Χелαхէշу τ
   2. ኝυпοնозиሳ зекаζуփխբሆ θс цивсεቹիто
   3. Еւէрግռ чονоዙуλէ

Translations in context of "being buried alive" in English-Polish from Reverso Context: Starts with being buried alive and ends with bankruptcy. Władze Korei Południowej poinformowały w sobotę, że testy przeprowadzone u kolejnych czterech świń z przejawami pryszczycy dały wynik pozytywny i ministerstwo rolnictwa rozważa przeprowadzenie szczepień inwentarza żywego w gospodarstwach hodowlanych w rejonie ogniska skąd pochodziły chore zwierzęta, usytuowane są w pobliżu farm, na których już wcześniej stwierdzono rolnictwa podał, że w ostatnich tygodniach zlikwidowano ponad dziesięć tysięcy sztuk trzody chlewnej z farm, gdzie stwierdzono pryszczycę. Władze zakazały także przemieszczania trzody w całym pryszczycy w Korei Południowej notuje się już od prawie dwu lat - mimo wysiłków władz epidemii nie udało się jednak zahamować; przeciwnie, w ostatnim czasie wzrosła liczba chorych przypadki pryszczycy wykryto na trzy tygodnie przed rozpoczęciem piłkarskich mistrzostw świata, które odbędą się w Korei Południowej i w wtorek kategoryczny zakaz importu wieprzowiny z Korei Południowej wprowadziły Chiny. Zakazem objęto także wszystkie produkty wieprzowe. Zapowiedziano też zniszczenie wieprzowiny, importowanej z Korei Południowej oraz zatrzymywanie wszelkich produktów mięsnych przywożonych do Chin przez osoby, powracające z Korei. Służby celne - zapowiedziano w Pekinie - zostaną postawione w stan czerwcu wielu Chińczyków udaje się do Korei Południowej na mistrzostwa świata w piłce nożnej. (aka)Oceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści. Wiele dzieci czeka jednak znacznie gorszy los. Po uznaniu za "wiedźmy" oblewane są kwasem, grzebane żywcem lub wsadzane w ogień. Za jedną z winnych utrwalania przesądów o opętanych dzieciach w Nigerii uznaje się Helen Ukpabio. Autorkę filmu "End of the Wicked" z 1999 r., w którym pokazywała, w jaki sposób szatan chwyta dusze dzieci. ^{Polish Arabic German English Spanish French Hebrew Italian Japanese Dutch Polish Portuguese Romanian Russian Swedish Turkish Ukrainian Chinese English Synonyms Arabic German English Spanish French Hebrew Italian Japanese Dutch Polish Portuguese Romanian Russian Swedish Turkish Ukrainian Chinese Ukrainian These examples may contain rude words based on your search. These examples may contain colloquial words based on your search. Jeśli złamały przysięgę, były grzebane żywcem. If they broke their vows, they were buried alive. Zwłoki ofiar Majdanka były początkowo grzebane w masowych grobach... The corpses of the Majdanek victims were originally buried in mass graves... Wiem, gdzie ciała są grzebane. I know where the bodies are buried. Przez pierwszy rok działania S-21 zwłoki były grzebane w okolicach więzienia. For the first year of S-21's existence, corpses were buried near the prison. Nasze tajemnice są grzebane z nami, Our secrets are buried with us, Nasze tajemnice są grzebane z nami. Our secrets are buried with us. Jedynie Dusze Zrealizowane powinny być grzebane, a nie zwykli ludzie. Only realized souls should be buried, not every common person. Odnaleźli tam ludzkie szczątki grzebane w latach 250-650 wraz z kobiercami przeznaczonymi prawdopodobnie do okrywania szlachetnie urodzonych zmarłych. There, they found human remains buried in the years 250-650 AD together with carpets which were probably intended to cover the noble dead. Jedną z najciekawszych nowoczesnych opcji jest projekt, w którym ogrodzenie składa się z metalowej siatki, w którą grzebane są głazy. One of the most interesting modern options is the design, where the fence consists of a metal grid into which boulders are buried. Kości nie są istotne i te są grzebane, natomiast czaszki przechowywane są w sekretnych miejscach, zwykle pod płaskimi kamieniami lub w jaskiniach. Bones are not important and are buried, but skulls are kept in secret places, usually under flat stones or in caves. Zwłoki zabitych i umarłych chowane były szybko i płytko, a najczęściej w ogóle nie były grzebane - było zbyt mało żywych, którzy mogliby oddać im należną cześć. The bodies of the killed and dead were buried quickly and mostly not buried at all - there were too few living who could give them due honor. W tradycjach uhonorowanych czasem wiecznych Indii, śmiertelne szczątki świętego nie są kremowane w ogniu, lecz są grzebane w bardzo szczególny sposób w ziemi. In the time-honored traditions of eternal India, the mortal remains of a saint are not cremated in fire, but buried in a very special way in the ground. W roku 1675, kiedy zaraza spustoszyła Maltę, ofiary choroby grzebane były zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz kościoła, gdzie dziś jest dziedziniec z przodu, pokryty betonem. In 1675, as the plague devastated Malta, victims of the disease were buried both in and outside the church in the yard in front of the church which today is covered in concrete. I dlaczego niektóre konie były zjadane, a inne - starannie grzebane, czasami razem z właścicielem? And why some horses were eaten, and others - carefully buried, sometimes with the owner? W regionach północnych sadzonki nie powinny być pod żadnym pozorem grzebane - powinny być sadzone na tym samym poziomie, na którym rosły w pojemniku. In the northern regions, saplings should not be buried under any circumstances - they should be planted at the same level at which they grew in a container. Ja opisałabym to jak shabti z późnego Środkowego Królestwa, grzebane wraz z faraonami, by chroniły ich w życiu po śmierci. I'd describe it as a late-middle-kingdom shabti, buried with the pharaohs to protect them in an afterlife. Jak długo służyły, jak o nie dbano, i dlaczego niektóre były zjadane, a inne - starannie grzebane? How long did they serve, how were they cared for, and why were some of them eaten, and others - carefully buried? akt zgonu wystawiony przez właściwy organ (na międzynarodowym formularzu); zaświadczenie zakładu pogrzebowego, że zwłoki nie były grzebane oraz, że trumna ze zwłokami jest przygotowana do transportu zgodnie z międzynarodowymi standardami, Death Certificate (international form); Certification from the Funeral Home that the human remains had not been buried and that the casket, with the remains, has been prepared for shipment according to the international standards; Dzisiaj są także grzebane żywcem, ale nad ziemią. Today, they are also being buried alive, but above the soil. Dzieci wyprowadzają do lasu, gdzie są grzebane żywcem. The children were marched into the forest and buried alive. No results found for this meaning. Results: 28. Exact: 28. Elapsed time: 51 ms. Documents Corporate solutions Conjugation Synonyms Grammar Check Help & about Word index: 1-300, 301-600, 601-900Expression index: 1-400, 401-800, 801-1200Phrase index: 1-400, 401-800, 801-1200} Translations in context of "gdzie ciała są grzebane" in Polish-English from Reverso Context: Wiem, gdzie ciała są grzebane.

Świnia pytaniaIle trwa świnia ciąża?Ciąża świni trwa 112-114 bob1975Ile lat żyją świnie?Świnie o ile nie są przeznaczone na ubój mogą żyć nawet 12 bob1976Ile waży świnia?Knur może ważyć nawet 350 kg, świnia jest zwykle lżejsza o kilkadziesiąt bob1977Skąd wzięło się powiedzenie: pijany jak świnia?Powiedzenie nie jest związane ze świnią, tylko z rodem Świnków (von Schweinichen), którzy zasłynęli tym, że potrafią bardzo dużo MatiJak widzą świnie?Świnie widzą słabo. Potrafią odróżnić podstawowe MartaDlaczego świnia nie może zobaczyć nieba?Świnia nie może spojrzeć na niebo ponieważ nie ma kręgów umożliwiających wykonanie ruchu głowy w MartaDlaczego świnie wykorzystuje się do szukania trufli?Do szukania trufli wykorzystuje się tylko dorosłe lochy. Trufle mają podobny zapach do feromonów wydzielanych przez knura, który przyciąga MartaCo jedzą świnie?Świnie są wszystkożerne. Co dostaną, to zjedzą. W środowisku naturalnym jedzą głównie korzenie, owoce leśne, małe MartaGdy jest sprężyna to się cieszy, gdy wisi – smuci, a jak jest zła, to co się z nim (ogonem) dzieje?Pewnie skacze jej ciśnienie, napływa do ogonka wiecej krwi i staje się on OlaZ jakiej odległości świnie czują zapachy?Świnia ma bardzo dobry węch. Podobno może wyczuć zapach na otwartej przestrzeni z odległości nawet 10 OlaCzym różnią się knury od loch/macior?Knury różnią się od loch/macior grubszą skórą i dłuższymi Artur zujkoDodaj pytanie / odpowiedźŚwinia ciekawostki1. Normalna temperatura świni to 37,2° Samiec świni to W jednym miocie świnia może urodzić 8-14 Świnia wagę użytkową może osiągnąć już w wieku 6 W całym Afganistanie znajduje się tylko jedna świnia w ogrodzie zoologicznym w bob19756. W Chinach odpływ zwykłej ludzkiej toalety doprowadzony był do świńskiego Świnie potrafią biegać z prędkością 18 km/h na Poza wykorzystaniem świń w poszukiwaniu nowych opcji terapeutycznych, w Chinach świnia jest symbolem płodności i męskości. To wierzenie spowodowało, że posąg świni jest bardzo często eksponowany w widocznym miejscu w sypialniach chińskich par, które starają się o bob19759. Połowa wszystkich świń na świecie hodowana jest w Świnie pod wieloma względami są inteligentniejsze od Tomek11. Świnie nie mają gruczołów potowych. Powiedzenie „pocić się jak świnia” jest X12. Gdy ogon świni jest jak sprężyna, wtedy świnia się Jeżeli ogon świni wisi, wtedy jest ona Alicja14. Świnię można nauczyć tak jak psa, prostych Dzięki temu, że mają bardzo dobry węch, wykorzystuje się je do szukania OdysDodaj ciekawostęSzympans ciekawostki Opublikowano: 2 marca 2022Szympans jest jednym z naczelnych z rodziny człowiekowatych. Ile żyją szympansy? Czy szympansy potrafią poruszać się w postawie dwunożnej? Ile ważą szympansy? Co jedzą szympansy?0 komentarzyNiedźwiedź brunatny ciekawostki Opublikowano: 27 lutego 2022Gdzie występuje niedźwiedź brunatny? Co jedzą niedźwiedzie brunatne? Jakiej wielkości są niedźwiedzie brunatne? Do jakiej prędkości potrafi rozpędzić się niedźwiedź brunatny?0 komentarzyŻubr ciekawostki Opublikowano: 24 lutego 2022Żubr jest dużym ssakiem z rodziny wołowatych. Gdzie można spotkać żubra? Ile waży żubr? Jak wysoki jest żubr?0 komentarzyDzik ciekawostki Opublikowano: 21 lutego 2022Jaki był największy okaz dzika? Czy dziki są niebezpieczne dla człowieka? Z jaką prędkością biegają dziki? Co jedzą dziki? Ile waży dzik?0 komentarzy

.